De dag waarop ik werd vertrapt door een ezel

** Goat Opmerking: dit is de eerste gastpost op onze nieuwe reisserie: de dag waarop …

We zijn blij dat onze vriend Jessica van een passie en een paspoort bijdraagt ​​aan deze serie. Bekijk dit verhaal uit haar reizen …

Voordat ik de Days -activiteiten inga, begin ik met te zeggen dat ik volledig van het incident ben hersteld, zowel psychologisch als fysiek … Ik vind het ook nodig om te zeggen dat Birthright Israël dit op geen enkele manier had kunnen voorkomen.

Ik zal de scène bepalen: ergens in het midden van de Negev, brandend heet buiten onze bedoeïenen tent, met mijn nieuw gevonden vrienden van mijn geboorte-rechtreis naar Israël.

Het is niet elke dag als ik midden in de woestijn zit. Dus waarom niet alles doen?!
Ik was een op alle time high net van de achterkant van mijn kameel die ik een moment eerder had gereden, dus toen mijn gids me naar een ezel bewoog, was ik er helemaal voor. De kamelenrit was nogal stinkend en hobbeliger dan ik had gedacht, dus ik dacht, een fluitje van een cent, het is gewoon een ezel.

Ik had het mis vanaf het moment dat ik het harige ding zag.

Het kostte al mijn mankracht om dat ding bovenop te komen! Omdat ik een nogal petite meisje was, had ik het moeilijk om mijn benen over de achterkant van de ezel te zwaaien.

Toen ik eindelijk mijn balans kreeg en rechtop ging zitten, was ik klaar om met de rest van de groep te gaan. Die het allemaal vrij gemakkelijk vond om verder te gaan.

Slechts een moment of twee later …

BOTSING. Ik had alle zintuigen verloren en was helemaal niet op de hoogte van mijn omgeving. Het voelde alsof de hele wereld neerstortte op mijn toch al pijnlijke lichaam en ik zat midden in een droom. Ik herinner me dat ik daar gewoon op het zand in het midden van de woestijn lag, niet echt helemaal zeker wat ik op de vloer deed.

Toen opende ik mijn ogen en het raakte me. De ezel, die ik had moeite om op te gaan, was net onder mijn ogen ingestort. Let wel, ik was nog steeds op de ezel.

Mijn linkerbeen was vastgemaakt onder het lichaam van de ezel. Niet in staat om een ​​spier te verplaatsen, en waarschijnlijk vanwege pure schrik, heb ik daar net gelegd. Ik weet niet zeker wat ik moest doen (omdat dit duidelijk geen dagelijkse gebeurtenis was), deed ik gewoon niets.

Het gebeurde allemaal zo snel. Allemaal in een paar seconden.

Het was maar een moment of twee voordat mijn toenmalige verloofde (nu echtgenoot) naar me toe kwam rennen en me onder de ezel eruit trok. Kun je zien waarom ik met hem ben getrouwd? Welk ander meisje kan zeggen dat hun man hen van een ezel heeft gered?! Hij was mijn ridder in glanzend pantser, behalve dat hij basketbalshort en een oversized T-shirt droeg.

Niet op de hoogte van de tragische gebeurtenis die net een moment eerder had plaatsgevonden, hielp hij me overeind te komen.

Gelukkig liep ik weg (meer als strompelde) met slechts enkele kleine sneden en kneuzingen. Het evenement had veel erger kunnen zijn. Ik had een bot kunnen breken, wat uiteraard een reis naar het ziekenhuis zou betekenen en waarschijnlijk een cast. Erger nog, ik zou van de reis naar huis zijn gestuurd (tourregels stellen dat als een deelnemer een ziekenhuisbezoek vereist, ze onmiddellijk naar huis worden gestuurd).

Ik heb echt geluk gehad. Ik was nog steeds in staat om de volgende ochtend Masada op en neer te wandelen en ondanks al mijn bezuinigingen en kneuzingen in de Dode Zee te zweven.

Het been draaide een aantal goofy kleuren voor de rest van de reis, maar mijn nieuwe vrienden zorgden goed voor me en waren allemaal erg ondersteunend.

Mijn enige spijt: geen foto van de scène hebben, met de ezel uitgestrekt op mij.

Over de auteur:

Jessica: A Passion & A Paspoort
Jessica is de maker en hoofdschrijver bij een passie en een paspoort. Ze probeert zoveel mogelijk de wereld rond te reizen om haar reislust te beheersen, terwijl ze een fulltime baan heeft en haar carrière begint. Ze is geen reiziger op lange termijn; Ze reist gewoon tijdens lange weekends en pauzes van werk. Haar doel is om anderen te laten zien dat reizen mogelijk is zonder op een RTW -reis te zijn, en dat ook goedkoop! Ze hoopt anderen te inspireren om op te staan ​​en te verkennen, of het nu in hun eigen achtertuin is of 15.000 mijl afstand.

Je kunt haar ook volgen op Facebook, Twitter en Pinterest.

Disclaimer: Geiten On the Road is een Amazon -medewerker en ook een filiaal voor sommige andere retailers. Dit betekent dat we commissies verdienen als u op Links op onze blog klikt en koopt bij die retailers.